مـــَــن هَــــر روز وَ هَـــر لَـــحـظِـه نِــگَــرانـِت می شَـوَم

کِه چـِه می کُنی؟

کُجایی؟

دَر چِه حالی؟

پَنجِرِه اُتاقَم را باز میکُنَم وَ فَریاد می زَنَم

تَنهاییت برای مَن

غُصه هایَت بَرایِ مَن

هَمهِ بُغض ها وَ اَشکهایَت بَرایِ مَن

تـو فَـقَـط بِخَند

آنقَدر بُلند کهِ مَن هَم بِشنَوَم

صِدایِ خَندِه هایَت را

صِدایِ هَمیشهِ خوب بودَنَت را...